czwartek, 19 września 2013

Co z tą fotografią dokumentalną? Dokument fotograficzny na świecie. Część 2. August Sander

Fotografia dla wszystkich – dalszy rozwój społecznego aspektu fotografii dokumentalnej. August Sander.

Fot. August Sander, Pomocnik murarza, 1928 rok

Ciekawą postacią, która zapisała się na kartach fotografii dokumentalnej był niemiecki fotograf August Sander. Jego zawodowym celem, który sobie wyznaczył było stworzenie typologii ludzi XX wieku. Owa praca miała składać się z 45 albumów, które pokazywać miały klasy społeczne. Zadanie postawione przez Sandera w swoich założeniach miało ukazać obraz tamtych czasów. Fotograf skupił się na szerokim spektrum postaci. 

Fotografował : 
  • rolników 
  • mieszkańców małych miasteczek 
  • rzemieślników z wielkich aglomeracji 
  • nowoczesnych przemysłowców
  • proletariat 
  • burżuazję 
 Fot. August Sander, Malarz Heinrich Hörle, 1928 rok

Fot. August Sander, The Foster Mother, 1930-31 rok

Poprzez pokłon w stronę praktycznie wszystkich grup społecznych dokumentalna praca fotografa mogła trafiać do szerokiego gremium odbiorców i w miarę obiektywnie pokazywać czasy w których Sander żył i fotografował. Jego portrety ukazują zazwyczaj całe sylwetki fotografowanych osób w ich naturalnym otoczeniu. Pozowane fotografie, na których wzrok fotografowanych osób w dużej mierze zwrócony jest w kierunku fotografa daje poczucie bezpośredniości i dialogu z bohaterami zdjęć. Autor w ten sposób mógł zaznaczyć, że żadne z wykonanych ujęć nie jest przypadkowe - od momentu wyboru odpowiednich modeli, którzy zdaniem Sandera przejawiają charakterystyczne cechy danej grupy społecznej, aż po wykonanie samego zdjęcia. Na samych fotografiach można wyczuć również dystans autora do fotografowanych osób, przez co zachował on pewien rodzaj obiektywności i nie przejawia swoich poglądów na temat żadnej z fotografowanych grup. Alfred Doblin we wstępie do jedynego wydanego albumu Sandera pisze o tajemnicy tych zdjęć : 


„Wystarcza już samo odejście od punktu widzenia naukowca, historyka, filozofa lub ekonoma. Nagle stajemy się obcy sami dla siebie i uczymy czegoś o sobie. (…) Tak jak anatomia porównawcza pozwala nam pojąć istotę natury i historię powstania różnych narządów, tak autor ten uprawia fotografię porównawczą”1


Można pokusić się o stwierdzenie, że zdjęcia Sandera ukazują (mimo późniejszej próby ideologicznego przywłaszczenia ich przez narodowych socjalistów) społeczeństwo w trudnym okresie przełomu kulturowego, który cechował się atmosfera pełną napięć i przeciwieństw. Sander sam przekonany, że aparatu fotograficznego nie da się oszukać pisze, że : „Musimy umieć dostrzegać i akceptować prawdę. Przede wszystkim jednak powinniśmy tę prawdę przekazywać inny ludziom i naszym potomkom, niezależnie od tego , czy jest dla nas korzystna, czy nie. Jeśli jako zdrowy człowiek jestem tak śmiały, że widzę rzeczy takimi, jakie są, a nie jakie powinny lub mogłyby być, to proszę o wybaczenie, ale nie potrafię inaczej”.2

Fot. August Sander, Cukiernik, 1928 rok


1.Alfred Doblin, Wprowadzenie, w : August Sander, Antlitz der Zeit. 60 Aufnahmen deutscher Menschen des 20. Jahrhunderts, Monachium 1929, ponowne wydanie 1976

2.Ibidem

Ciekawe linki: 
  • Wywiad Hugo Worthy, kuratorem New Walk Museum & Art Gallery



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Receive All Free Updates Via Facebook.